Pamiętaj, że człowiek może wszystko. Może wszystko, co tylko jest w zasięgu jego myślenia, co sobie wymarzy. Możemy przezwyciężać, pokonywać wszystko - jeżeli naprawdę tego zechcemy.
Zdolny tworzy - niezdolny poucza.
W łatwych zwycięstwach nawet najgorszy traci strach, upór staje się siłą w spotkaniu z przeciwnościami. Często jest tak, że zmartwienie i odwaga pokazują człowiekowi te możliwości, które w dobrych czasach były dla niego nieznane.
Ludzie zazdroszczą innym tego, czego sami nie posiadają. A przecież mogliby starać się to posiąść.
Nie mów, że nie warto walczyć, kiedy
nawet nie spróbowałeś. Lepiej mieć
satysfakcję z podjęcia małego kroku, niż
żałować całe życie, że nic się nie zrobiło.
Sukces to nie ostateczność, porażka to nie zguba. Jest to odwaga, by kontynuować, co jest najważniejsze.
Przyjdzie taki dzień, kiedy pomyślisz, że nie jesteś w stanie. To znaczy, że jesteś już blisko celu.
Zrozum to dobrze: w życiu nie chodzi o to, gdzie zaczynasz, ale gdzie kończysz, i co zrobisz między tymi punktami. To, jak poradzisz sobie z przeszkodami, zdecyduje o Twoim sukcesie.
Każdy musi to mieć. Coś takiego, o czym mógłby myśleć, odwoływać się do tego, gdy trzeba się do czegoś odwołać, gdy trzeba się do czegoś przymierzyć albo zaczerpnąć skądś sił, kiedy własne nie wystarczają. Trzeba mieć coś takiego, nosić w zanadrzu, dmuchać na to i chuchać, jak na największy skarb. Bo to jest największy skarb, tyle, że go nie widać i nikt o nim nie wie.
Bez względu na to, jak źle jest w danym momencie, to tylko moment. Bo w życiu - nie przegrywam. Albo zwyciężam. Albo się uczę.
