Każdy musi to mieć. Coś takiego, o czym mógłby myśleć, odwoływać się do tego, gdy trzeba się do czegoś odwołać, gdy trzeba się do czegoś przymierzyć albo zaczerpnąć skądś sił, kiedy własne nie wystarczają. Trzeba mieć coś takiego, nosić w zanadrzu, dmuchać na to i chuchać, jak na największy skarb. Bo to jest największy skarb, tyle, że go nie widać i nikt o nim nie wie.
Nigdy nie jest za późno żeby zacząć od nowa, żeby pójść inną drogą i jeszcze raz spróbować. Nigdy nie jest za późno, by na stacji złych zdarzeń, złapać pociąg ostatni i dojechać do marzeń.
Naprawdę mnie dziwi, że wolisz zrezygnować z walki o coś fajnego, o coś dobrego, tylko dlatego, że może się nie udać. No oczywiście, że może się nie udać – też mi wielkie odkrycie. Każdego dnia wiele rzeczy może się nie udać. Ot, nie przymierzając, możemy z rana wpaść pod samochód. Możemy? No możemy i to bardzo realne zagrożenie. Tylko czy z tego powodu siedzimy w domu i się zamartwiamy? Czy może jednak podejmujemy to ryzyko i jednak z tego domu wychodzimy?
Pamiętaj, że zawsze możesz wstać, pierdolnąć drzwiami i odejść pewnym krokiem, nie odwracając się za siebie. Nigdy nie zapominaj o tej opcji.
Nie jest ważne, jak powoli idziesz, dopóki nie przestajesz. Pamiętaj, że droga do celu nie zawsze jest łatwa i prosta, ale z determinacją, uporem i wiarą w siebie dojdziesz tam, gdzie chcesz.
Nie możesz zmienić swojej przyszłości, ale możesz zmienić swoje nawyki, a one zmienią twoją przyszłość.
Wielkie rzeczy nie są dokonywane przez siłę, ale przez ciągłość nieustannego robienia małych kroków.
Żadna moc na świecie
nie jest w stanie powstrzymać
połączonych sił mięśni, instynktu
i woli od dotarcia do wyznaczonego celu.
Prawdziwy sukces nie polega na tym, jak często zwyciężamy, ale jak daleko jesteśmy w stanie położyć się po porażkach. To jest powód, dla którego nie jestem nigdy zniechęcony. Wiara i wytrwałość to klucz.
Każdy upadek dodaje nam skrzydeł,
by móc unieść się ponad wyżyny własnych możliwości.
