Czasem to, co wydaje się być porażką jest początkiem sukcesu.
Może to głupie, ale czasem coś się udaje tylko dlatego, że wierzysz, że się uda. To chyba najlepsza definicja wiary, jaką znam.
Pierwsza zasada życia. Rób rzeczy których się boisz.
"Jeżeli jesteś nastawiony na to żeby wszyscy cię lubili, będziesz gotowy poświęcić wszystko każdego dnia i niczego nie osiągniesz".
Nasza wielkość nie polega na tym, że nigdy nie padamy, ale na tym, że za każdym razem, kiedy upadamy, potrafimy wstać. Ucz się od błędów i nigdy się nie poddawaj.
Największym motywatorem wcale nie są
dobre książki czy przyjazny głos dochodzący
zza pleców. Nie są nimi nagrody ani satysfakcja.
Najistotniejszą motywacją powinien być cmentarz.
Ta chwila, gdy uzmysławiasz sobie, że jeszcze
masz czas wszystko zmienić, że jeszcze nic
nie jest stracone, że jeszcze możesz się podnieść
i zawalczyć. Wstawaj. Zainicjuj. Odważ się.
Zgubić się to żaden wstyd.
Wstydem jest nie szukać
właściwej drogi.
Granica tego, co możliwe, jest w Twojej głowie. Mogą Cię zatrzymać tylko te ściany, które stawiasz sam.
Trzeba walczyć i wytrwać. W końcu po chmurach zawsze wychodzi słońce. To jest jak z górską ścieżką. Im wyżej walczysz, tym piękniejszy jest widok na samym szczycie.
Sukces nie jest trwały, porażka nie jest ostateczna. To jest odwaga, którą musimy kontynuować, która ma znaczenie.
