W każdej chwili możemy wznieść się ponad siebie i zacząć wszystko od nowa.
Lubię pływać pod prąd, a nawet przegrywać z prądem, bo to przynajmniej wyrabia mięśnie. Wymyśliłem sobie taką praktyczną, prywatną, moralną dyrektywę: jeśli masz dwie drogi do wyboru, wybieraj zawsze drogę trudniejszą dla ciebie.
Nie martw się porażką. Nie trzeba się w każdym doświadczeniu odnosić sukcesu. Możesz uczyć się też z porażek. Każde zły doświadczenie, które można przetrwać, to krok na drodze do sukcesu.
Jeśli nie możesz latać, biegnij. Jeśli nie możesz biec, idż. Jeśli nie możesz chodzić, czołgaj się. Ale bez względu na wszystko - posuwaj się naprzód.
Nie bój się zbytnio swoich błędów i niepowodzeń. Nie niszczy nas to, co robimy źle, ale to, czego nie robimy wcale.
Nie ma takiego pojęcia, jak bardzo rzadki talent. Nie ma takiej rzeczy, jak talent. Istnieje tylko ciężka praca i wytrwałość
Najdłuższą i najtrudniejszą pracą, jaką może
podjąć człowiek, jest praca nad samym sobą.
Nie ważne jak wolno idziesz, dopóki nie zatrzymujesz się. Twoja prędkość nie ma znaczenia, przód to przód. Małymi krokami, ale zawsze do przodu.
Zawsze pamiętaj, że masz w sobie siłę, cierpliwość i pasję, aby dotknąć gwiazd i zmienić świat.
Nie bój się porażki. Nie jest to końcowy przystanek. Tej porażki użyj jako katalizator do stymulowania ambicji dla sukcesu. Niech to będzie paliwo do napędu samozapłonu Twojego nieskończonego potencjału.
