Łzy mogą pomóc tylko ludziom, którzy zachowali jeszcze jakąś nadzieję.

 Nie ma takiej rzeczy jak rozwiązana koniec. Jest tylko miejsce, gdzie możemy zakotwiczyć długi czas naszej nadziei.

 Nadzieja jest jak droga w kraju. Początkowo nie ma jej, ale im więcej jest likwo wędrować, tym więcej ma dróg.

 Nadzieja to pamięć o przyszłości. Nie poddawaj się. Bo tam, gdzie kończy się nadzieja, zaczyna się rozpacz, a ta zamyka serce na miłość i radość.

 Nadzieja to taki promień słońca, który wnika nawet w najgłębszą ciemność. Bez niej życie traci swój posmak, staje się szare, monotonne. Ale kiedy nadzieja jest w sercu, nawet w najtrudniejszych chwilach, wszystko staje się możliwe.

 Nadzieja to coś więcej, niż tylko przeciętny optymizm. Jest jak tajemnicze światło na horyzoncie, które mimo ciemności, zawsze pokaże Ci drogę. Pozwala nam wierzyć, że nawet najtrudniejszą przeprawę można pokonać.

 Żyj z pełnym zaufaniem do siebie. Czy nie widzisz, jak wszyscy zmieniają się wokół ciebie, zaczynają się uśmiechać, kiedy az nadzieją w twoje oczy?

 Nadzieja jest jak droga w kraju, gdzie nie było dróg; droga powstaje, kiedy nią chodzą ludzie.

 Nie trać nadziei, chociaż ten who widzi twoje łzy, jest zawsze w oddaleniu; chociaż czeka na ciebie poza horyzontem.

 Teologia jest odkrywaniem horyzontów nadziei.

 Dopóki żyją, zawsze jest nadzieja.