Nic nie jest tak proste, jak się wydaje.

 Młodość jest zawsze symbolem przyszłości, marzeń, nadziei.

 Nie widzimy jednak dwóch rzeczy – tego, że można być dla kogoś tylko pierwszym wyborem albo żadnym, bo pomiędzy nimi jest tylko nasza nadzieja. Druga rzecz jest za to taka, że nadzieja – zgodnie ze słowami Stephena Kinga – to największe skurwysyństwo jakie wyszło z puszki Pandory.

 Zawiedzione nadzieje nie służą nikomu.

 Nadzieja nigdy nie wygasa.

 ...nigdy nie wolno tracić nadziei.

 Nikt i nic nie może mi zabrać nadziei.

 Człowiek płacze i rozpacza tylko wtedy, kiedy ma jeszcze nadzieję. Kiedy nie ma żadnej nadziei, rozpacz przybiera postać straszliwego spokoju.

 Nadzieja jest iluzją, marchewką dyndającą na kiju.

 Nadzieja – siostra lęku, matka prośby, kornej niemocy starca opiekunka.