Nadzieja w Eseju o Człowieku
Nadzieja, to żałoba błyszcząca, tociaż jej srebrne skrzydła, zranione, do ziemi skierowane. Wkrótce, choć teraz dręczą nas niespełnione pragnienia, znajdzie nas czas, kiedy nie będziemy czuć bólu.
Intensywny cytat o nadziei z dzieła 'Esej o Człowieku'. Poetycki obraz nadziei jako 'żałoby błyszczącej', która pomimo ran, zawsze jest skierowana do ziemi.
Nigdy nie przestawaj się uśmiechać, nawet jeśli jesteś smutny, ponieważ nigdy nie wiesz, kto może zakochać się w twoim uśmiechu. Miej nadzieję. Miej zawsze nadzieję.