Sprawy właściwe człowiekowi
Nadzieja dla umysłów niezadowolonych stanowi najpierw ukojenie, potem pokarm, w końcu upojenie.
Cytat podkreśla znaczenie nadziei dla niezadowolonych umysłów, porównując ją najpierw do ukojenia, następnie do pokarmu, a na końcu do upojenia.
Nadzieja to jak słońce. Zasłania się je chmurami, ale nie da się go zgasnąć. Jego światło, nawet jeśli po nim nie można dotknąć, jest wystarczająco silne, żeby rozgrzewać nas, dostarczać naszej planecie światła,a także dawać nam możliwość zabłysnąć w mroku.