Nawet w najciemniejszej chwilach swojego życia, w mroku depresji i poczucia bezradności, pamiętaj, że zawsze jest miejsce na promyk nadziei. Jest to jasność, która przetrwa najcięższe czasy i przywróci Ci słońce.
Życie było zbiorem przypadkowych okoliczności i zawiedzionych nadziei...
Nadzieja to taki stan ducha, który nie zależy od faktów, jest jak droga, na której nie ma jeszcze drogi, a mimo to droga powstaje podczas chodzenia po niej.
Tajemnica to naczynie wszystkich życzeń, nadziei, przeczuć, marzeń i możliwości.
Nadzieja to dobra rzecz, być może najlepsza, a dobre rzeczy nigdy nie umierają.
Nie zamykaj drzwi przed nadzieją, bo to ona jest najwierniejszym z twoich przyjaciół. Nadzieja nigdy cię nie opuści, nawet kiedy wszyscy inni to zrobią.
Nadzieja jest jak droga w kraju; na początku nie było drogi, ale kiedy ludzie zaczynają nią chodzić, droga się pojawia.
Nadzieja to nie jest przekonanie, że coś się dobrze skończy, ale pewność, że coś ma sens – bez względu na to, jak się skończy.
Nie tracąc nadziei, możemy zyskać wszystko, co istnieje, podczas gdy tracąc nadzieję, możemy stracić wszystko, co posiadamy. Z nadziei rodzi się odwaga, siła i wiara.
