Tam dojdę, gdzie graniczą Stwórca ...
Tam dojdę, gdzie graniczą Stwórca i natura.
Czasami natura jest okrutna, ale zawsze uczciwa. Możemy ją zniszczyć, ale ona nas nie zniszczy. Nasz jest wybór jak z nią postępujemy.
Czymże jest człowiek bez Natury? Niczym! Ona jest wszystkim. To matka, która go kocha, to jest mistrz, który kształtuje go i karmi go.
Gdy napotkasz naturę, zawsze pamiętaj, że jesteś jej gościem. Podejdź z szacunkiem, cichą fascynacją i pełnym zdumieniem. To nie ty wybierasz jej, to ona wybiera ciebie. I jak wszystko co cenne - nie zostawia po sobie śladu. Tylko wspomnienia i uczucie wdzięczności.
Człowiek jest absolutem natury, jest jej synem i ojcem; jest jej produktem i kreuje ją; jest jedynym zwierzęciem dla którego natura sama w sobie jest doświadczeniem, co jest źródłem kreatywności.
Podobno nikt nie może na długo patrzeć w ognisko ani w kroplującą wodę. Ja poszerzyłbym ten zakaz na całą przyrodę. Czuje do niej niezdrową, obsesyjną czułość. Szkodzi mi. Absorbuję ją cały, nałogowo.
Jeśli naprawdę kochasz Naturę, znajdziesz piękno wszędzie. Natura sama w sobie jest np. tak nieskończenie bogata w szczegóły, że każdy z nich jest dla nas nieznanym światem.
Przyroda nigdy nie oszukuje nas, zawsze jesteśmy my, którzy oszukujemy siebie samych. Nie doceniamy jej piękna, ignorujemy jej prawa i zamiast czerpać z niej siłę, zbyt często ją niszczymy.
Natura to jedyna księga, która oferuje cenny kontent na każdej swojej stronie. Czas spędzony na łonie natury nigdy nie jest stracony, zawsze odnawia naszą duszę.
Pszczoła z kwiatów miód wysysa, a osa jad.
Grzmot w kwietniu dobra nowina, już szron roślin nie pościna.