Tam dojdę, gdzie graniczą Stwórca ...
Tam dojdę, gdzie graniczą Stwórca i natura.
Natura nigdy nie jest okrutna: jest zawsze nieskończenie mądra, piękna i absolutnie prawdziwa. To nie my ją niszczymy, ale siebie.
Natura nigdy nie jest taka piękna jak wtedy, gdy jej bramy otwierane są ludzkiemu umysłowi i sercu. Jest to przywilej odkrywcy, niezbyt często udzielany, ale zawsze gorąco pragniony, krótkotrwały, lecz fascynujący.
Podobno nikt nie może na długo patrzeć w ognisko ani w kroplującą wodę. Ja poszerzyłbym ten zakaz na całą przyrodę. Czuje do niej niezdrową, obsesyjną czułość. Szkodzi mi. Absorbuję ją cały, nałogowo.
Jeśli uczyć się miłości - to tylko od wilków
Zaiste, wariat na swobodzienajwiększą kleską jest w przyrodzie.
Ludzie są jak kwiaty: stworzeni do tego, aby się rozwijać.
Pełnia czerwcowa? burza gotowa.
Wyglądam na zewnątrz i zastanawiam się, co mogę zrobić, aby to wszystko było piękniejsze. Ale to jest już piękne. Muszę tylko nauczyć się patrzeć w odpowiedni sposób.
Na Kujawach nic nie braknie, tylko drzewa każdy łaknie.
Człowiek nawet w najpiękniejszych snach nigdy nie mógł znaleźć nic lepszego od przyrody.