Natura jest nieskończenie podzielonym Bogiem.

 Bądźmy ludźmi choćby tak długo, póki nauka nie odkryje, że jesteśmy czym innym.

 Gdy nie wymrozi zima, sierpień zbierać co nie ma.

 Bóg lubi, kiedy szumią jego źródła. Ale nikt nie wie, jakie młyny napędza ta woda.

 Natura jest dla człowieka tym, czym dla malarza paleta. Daje nam kolory, swym światłem, cieniem, formami, rytmem, pięknem zaskakuje, zadziwia, ale też stawia przed nami wyzwania. Bez natury nie ma sztuki, nie ma istnienia.

 Natura nigdy nie wprowadza nic bezcelowo, nie wykonuje niczego na próżno, nie potrzebuje jednej istoty do zniszczenia drugiej.

 Natura nigdy nie spieszy się, a jednak wszystko jest wykonane. Jeżeli rozumiesz naturę, zrozumiesz wszystko znacznie lepiej.

 Byłby także i słońce zrobił, lecz tylko po to, aby jego samego oświecało.

 Jestem jedynym spośród 7 miliardów ludzi na Ziemi. Od 40 lat fotografuję naszą planetę i różnorodność jej mieszkańców, ale cały czas mam wrażenie, że ludzkość nie zrobiła żadnego postępu. Nadal nie potrafimy żyć razem i zastanawiam się, dlaczego tak się dzieje. Nie szukam odpowiedzi w statystykach czy analizach, ale w samym człowieku.

 Drobna mysz może się przydać niekiedy lwu potężnemu.

 Ludzie mają tendencję do zapominania, że Naturę da się cenić nie tylko dla użyteczności, ale również dla wielkości serca, dla wyższych celów ducha, do bezinteresownego ducha nauki, miłości do piękna, do poezji, do podziwu i miłości do samej Natury.