Niemądry to wędrowiec, który pociągnięty urokiem ukwieconych łąk zapomina dokąd miał zamiar skierować swe kroki.

 W lipcu się kłosek korzy, że niesie dar boży,a najpierwsza Małgorzata, sierp w zboże założy.

 Natura dała nam jeden język, a dwoje uszu po to, ażebyśmy słuchali dwa razy więcej, niż mówimy.

 Kiedy w marcu deszczu wiele, nieurodzaj zboża ściele.

 Czy gwiazdy świecą tylko po to, aby każdy mógł znaleźć swoją?

 Czerwiec gdy zagrzmi, gdzie zorze zachodzą, ryby się obficie urodzą.

 Bez wiary potykamy się o źdźbło słomy, z wiarą przenosimy góry.

 Brakujące ogniwo między zwierzęciem i człowiekiem to właśnie my.

 Wszędzie kwitną kwiaty dla tego kto chce je dostrzec

 Tam dojdę, gdzie graniczą Stwórca i natura.