Ludzkość jest drzewem, a ludzie ...
Ludzkość jest drzewem, a ludzie są liśćmi. Drzewo trwa i rośnie, chociaż liście opadają.
I chodzą ludzie podziwiać szczyty gór i wzdęte fale morza, i szerokie nurty rzek, i przestwór oceanu, i kręgi gwiezdne, a siebie zaniedbują.
Gdy na Siewną jest błękitnie, wtedy pięknie wrzos zakwitnie.
'' - Na tym świecie zawsze znajdzie się ktoś stojący wyżej.
- Doskonale zdaję sobie z tego sprawę. Jednak czasem trzeba też spojrzeć w dół, bo u twoich stóp może czaić się pieprzony Alpinista.! "
Człowiek, który kocha naturę, jest najbliżej prawdy, bo natura nie zawodzi nigdy. Wszystko, co naprawdę potrzebujemy, by być szczęśliwym, to aby ubrać się ciepło, zjeść do syta i spać spokojnie.
Zachodzące słońce często zazdrości wschodzącemu księżycowi.
Każde drzewo, każdy fragment roślinności stanowi dla mnie otwartą księgę, w której czytam z zachwytem. Natura jest dla mnie niemym, ale jakże wymownym językiem, którym mówi do mnie Bóg.
Gdybyśmy kochali przyrodę tak mocno, jak kochamy swoje ego, z pewnością bylibyśmy całkowicie zharmonizowani z przepięknym rytmem natury. Stałoby się to bezruchem absolutnego spokoju i ciszy, powrotem do naszej esencji i źródła naszej prawdziwej natury.
Natura nie jest miejscem do odwiedzenia. To jest nasz dom. Zrozumienie tego jest esencją naszego istnienia. Prawdziwą mądrością jest szanowanie i kierowanie się jej prawami.
W Narodzenie Panny pluta,w zimie zedrzesz buta.
Najlepsza jesień tego nie zrodzi, czego wiosna nie zasiała.