Wzdłuż strumyka dojdziesz do źródła.
Wzdłuż strumyka dojdziesz do źródła.
Cieszę się, że jest ziemia i niebo i morze, Światło i ciemność i kwiaty i drzewa, Cieszę się, że jest wiatr i gwieździste niebo, Cieszę się, że wszystko to dla nas stworzyłeś.
Czymże jest człowiek wobec przyrody, co go otacza? To tylko drobinka siana na wielkim łąkowisku. Przyroda, wieczna, nieśmiertelna, zawsze młoda, zawsze świeża, zawsze nowa, o! to dopiero jest coś wielkiego, wszechmocnego, nieskończonego!
Jeśli pszczoła w styczniu z ula wylatuje, rzadko pomyślny rok nam obiecuje.
W początku lata poranne grzmotysą zapowiedzią rychłej słoty.
Słowik przy kruku zapomni śpiewać.
Jak jest w wigilię Objawienia, tak się też przyszły grudzień odmienia.
Natura jest dla nas jak matka, niczego nie bierze, a tylko daje. Uczy nas prawdziwej miłości, służby bezinteresownej, pokory i szacunku dla wszystkich istot.
Sierpień pogodny jest dla winogron wygodny.
Jeśli naprawdę kochasz Naturę, znajdziesz piękno wszędzie. Natura sama w sobie jest np. tak nieskończenie bogata w szczegóły, że każdy z nich jest dla nas nieznanym światem.
Natura jest dla mnie ogromem siły. Kiedy patrzę na nią, czuję siłę, która przenika wszystko. Czuję łączność ze wszystkim, co jest. Kiedy jestem w naturze, czuję się blisko Boga. Czuję pokój, który przewyższa wszelkie zrozumienie.