Z wiosną nadzieje rosną.

 Natura nie potrzebuje ludzi - ludzie potrzebują natury; natura sobie bez nas poradzi. To my jesteśmy całkowicie zależni od niej. Każde zanieczyszczenie, każde wymarcie to tragizm. Starszy powiedział mi kiedyś: natura to życie, zniszcz to i zniszczysz samych siebie.

 Parasol noś i przy pogodzie.

 Kiedy styczeń najostrzejszy, tedy roczek najpłodniejszy.

 W młodości próżniak, na starość żebrak.

 Słońce tak dobrym jak i złym świeci.

 Dopiero w związku z wszechświata ogromem
Człowiek granice istnienia rozszerza;
Na mocy swego z naturą przymierza
Już się nie czuje bezsilnym atomem…

 Człowiek jest jak trzcina - najsłabsza rzecz w naturze - ale to trzcina myśląca.

 Bitemu psu dosyć kij pokazać.

 Plecy orła są przyzwyczajone do słońca.

 Głęboko w nas samych, daleko poza granicami naszej świadomości, wszyscy jesteśmy częścią wielkiego, niezgłębionego oceanu Natury. W każdej kropli deszczu, w każdym słońcu wschodzącym za horyzontem, wszystko to jesteśmy My.