Kto się bawi lasem, lepiej ...

 Natura to jeden z najpiękniejszych darów, które otrzymaliśmy. Jest to pięknem, które nigdy nie zanika, z roku na rok, z dnia na dzień. Nieważne, jak wiele razy patrzymy na wszyscy mają coś do zaoferowania, od najdrobniejszego kwiatka po najpotężniejszą górę.

 Przyroda jest wielkim ćwiczytelem serc, ona wyciska łzy, ale nie pozostawia żalu; jamy wykopane przez cierpienie zasypuje i pokrywa kwiatami.

 Najpiękniejsze co w przyrodzie stworzono to chyba niewątpliwie kwiaty. One są jak uśmiech ziemi. Pokazują nam, że natura kocha nas, a my powinniśmy szanować ją jak naszą matkę

 Gdy woda zimą huczy, to na wiosnę mróz dokuczy.

 Natura nie ma w sobie nic okrutnego, człowiek jest jedynym, który wnosi okrucieństwo do niej, bo nie potrafi zrozumieć, że cierpienie, jakie ona przynosi, jest tylko miłością, która pragnie doskonałości.

 Boże Narodzenie po wodzie, Wielkanoc po lodzie.

 Czy od echa można oczekiwać czegoś oryginalnego?

 Natura jest bogiem, który otacza nas zewsząd. Każdy z nas jest wydzierganym z różnych włókien łanem, przepuszczającym przez siebie różne tony i dźwięki. Najpiękniejsze chwile w naszym życiu to te, kiedy odczuwamy jedność z naturą, kiedy czujemy, że jesteśmy jej nierozłączną częścią.

 Natura nie jest miejscem do odwiedzenia. Jest to nasz dom. Siła, która kształtowała nasze ciało, kształtowała też nasze umysły, nasz sposób myślenia, nasze poczucie, co jest ważne i co nie. Ona nas tworzy.

 Kocham naturę – to jest dom mojego serca. Nie znam innej drogi do szczęścia jak ciągłe pozostawanie w bliskim kontakcie z naturą.