Kwiecień suchy nie daje otuchy.

 Ziemia nigdy nie oddaje bez procentu tego, co otrzymała.

 W naturze nic nie ginie, nic się nie marnuje, a wszystko ma swoją mierzalną wartość, swoje zastosowanie i cel.

 W naturze nic nie ginie... to, co raz przeminie nie umiera, lecz zmienia formę, barwę i pachnie inaczej. I tylko człowiek umiera... i tylko człowiek umiera tak, jakby nigdy miał już nie powstać... jedynie człowiek zna sens śmierci i jedynie człowiek umiera.

 Czasami natura jest okrutna, ale zawsze uczciwa. Możemy ją zniszczyć, ale ona nas nie zniszczy. Nasz jest wybór jak z nią postępujemy.

 Natura jest dla tych, którzy są w stanie nasycić się nią. Ona jest zarówno źródłem dobroczynnego spokoju i zdrowia, jak i schronieniem przed niesnaskami, kłopotami i troskami. Dla niej nie ma niepodległości od cierpliwości i doświadczenia, ona ma swój rytuał, jak wszystko co jest boskie, i podziwiamy tych, którzy są w stanie przyjąć go.

 Bądźmy ludźmi choćby tak długo, póki nauka nie odkryje, że jesteśmy czym innym.

 W młodości próżniak, na starość żebrak.

 W prostocie natury leży wielkość jej istoty. Ludzie, której nie szanują, tracą prawo do jej bogactw. Przywróćmy jej godność, a spełni nasze największe marzenia.

 By koń o swej sile wiedział, żaden by na nim nie siedział.

 Natura ma to do siebie, że nigdy nie przestaje nas zadziwiać. Jej piękno, harmonia i zaskakujące zdolności adaptacyjne są niekończącym źródłem inspiracji. Każda roślina, każde zwierzę, każdy kamień ma swoją unikalną historię i znaczenie w wielkim obrazie życia.