Co wiąz, to nie brzoza, ...
Co wiąz, to nie brzoza, co świnia, to nie koza
Natura w las wilka prowadzi, z natury ludzie grzeszyć radzi.
Najpiękniejsze w swoim uroku są zachody słońca. Kolory mieszają się na niebie jak na artystycznej palecie - są czerwienie, pomarańcze, różowe światło, niebieskość. Jest coś niezwykle uspokajającego w mocy Natury, której nikt nie jest w stanie przewidzieć.
Prawda jest jasna jak słońce.
Słońce mocno przypieka,burza niedaleka.
Krajobrazy są stanami duszy.
Naturalia non sunt turpiato, co naturalne,nie przynosi wstydu.
Przyroda jest wielkim ćwiczytelem serc, ona wyciska łzy, ale nie pozostawia żalu; jamy wykopane przez cierpienie zasypuje i pokrywa kwiatami.
Czasem luty się zlituje, że człek niby wiosnę czuje, ale czasem tak się zżyma, że człek prawie nie wytrzyma.
Natura jest cudem, który niezależnie od naszego odkrycia nadal się rozwija i jest zawsze niezmiennie piękny na własny, niepowtarzalny sposób.
Choćbyś naturę widłami wypędzał, ona i tak powróci.