Co papuga wyszczebioce, temu gąska ...

 Nie ma na świecie krainy, gdzie by natura więcej dała i mniej żądała, gdzie by na człowieka patrzyła twarzą tak szczerym uśmiechem jak u nas. Wód jest pełno, pól jest pełno, puszcza stoi otworem i zamożność, i stołki przed nami.

 Nie żyje się na tym świecie tylko dlatego, aby być szczęśliwym. Nie! Właściwie nie można być szczęśliwym, jeśli się nie kocha przyrody, nie czuje się bliskości z nią! Bo, co to właściwie jest? Czemu jest człowiekowi potrzebne szczęście?

 Jestem strukturą wyobrażeniowo – poznawczą, jednak to nie jestem prawdziwy Ja.

 Trzeba długo patrzeć na drzewa, na trawę, na kamienie. Długo patrzeć na twarze ludzkie. Wtedy powoli z otchłani wyłania się to, co w nich najpiękniejsze. Ale uroda ta chyla się ku ucieczce - trzeba ją pochwycić.

 Wielkie drzewa dają więcej cienia niż owocu.

 Każda pora roku ma swoje piekno i nie ma takiej rzeczy, która nie wygląda piękniej w blasku wschodzącego lub zachodzącego słońca. Natura zawsze znajduje sposób, aby nas zaskoczyć i zachwycić.

 Gdy w styczniu deszcz leje, złe robi nadzieje.

 Natura! Jesteśmy otoczeni nią i zanurzeni w niej. Nie jesteśmy w stanie opuścić jej ani na moment. Nie tylko nas ona ożywia, ale również na nas wpływa. Natura kształtuje nas i cały nasz świat.

 "Pamiętaj, że kiedy pracujesz z naturą, zawsze powinieneś jej ufać. Można ją prowadzić, ale nigdy nie zmuszać. Nauki nauk, to ona jest największym nauczycielem."

 Z czystego źródła, czyste rzeki płyną.