Czego sierpień nie uwarzy, wrzesień ...

 Jaka pogoda listopadowa, taka i marcowa.

 Natura nie ma granic, nie znamy jej początku, nie przewidujemy końca. Uczy nas ona, że wielkość ideałów nie zna miary, nie podlega czasowi i nie zanika z biegiem lat.

 Każdy ptak dla swoich dzieci gniazdo ściele.

 Każdy, kto spędził choćby chwilę w naturze, zdaje sobie sprawę, jak niewiele potrzebne jest do szczęścia. Czyste powietrze, zielone drzewa, spokój i cisza. To jest prawdziwe bogactwo, które niestety częściej zauważamy dopiero wtedy, gdy zaczyna nam ubywać.

 Gdy widzimy się z naturą, oczywiście widzimy tylko jakoś powierzchownie. Głębszą jej prawdę może więdnąć tylko ten, kto sam doświadcza życia, co wartością ma tylko to, co w nim zakwita z własnego korzenia.

 Natura nie jest miejscem do odwiedzenia, to jest dom. Przestrzeń, gdzie człowiek odnajduje spokój, zrozumienie i swoje miejsce w świecie. To jest matka, którą musimy chronić, aby przetrwać

 Fluctuat nec mergitur- statek walczy z falami, ale przecież płynie.

 Dla stonogi buty nie są wcale takim błahym zakupem.

 W listopadzie grzmi,rolnik wiosną śni.

 Głód powoduje, że z lasu wychodzi wilk, a z artysty pisarz.