Biada temu domowi, gdzie krowa ...

 Gdzie drzewo padnie, tam też leżeć będzie.

 Natura nie potrzebuje człowieka, ale człowiek potrzebuje natury. Bez drzew nie ma powietrza, bez powietrza nie ma życia. Natura jest najpiękniejszym arcydziełem, jakie istnieje.

 Czerwiec gdy zagrzmi, gdzie zorze zachodzą, ryby się obficie urodzą.

 Natura zawsze stoi po stronie zła.

 Góry to miejsce, gdzie Bóg prowadzi rozmowę z człowiekiem. To, że mówi do nas w ciszy, nie znaczy, że jest niewidzialny. To tylko znak, że Jego głos jest cichy.

 Natura jest nie tylko tym, co widzimy, kiedy wystawiamy głowę przez okno. Natura jest nie tylko ów chopinowski, poważny las, pełen drzew. Natura to jest coś zupełnie innego. Natura to jest dom.

 Sierpień pogodny jest dla winogron wygodny.

 I w pogodę piorun uderzy.

 Gdy człowiek wspina się na jakiś szczyt, to nagle, będąc tuż pod nim, zaczyna wyraźniej widzieć inne szczyty, które go otaczają. Te znacznie wyższe. Z dołu ich w ogóle nie widać lub są bardzo niewyraźne. Tam u góry są wyraziste i tym, że są wyraźne, denerwują.
I samą tylko swoją obecnością odbierają całą radość wchodzenia na ten swój obecny.
I będąc już na wierzchołku swojego,
zamiast poczuć spełnienie, czuje się
tęsknotę za tymi wyższymi.

 Natura nigdy nie spieszy się, a jednak wszystko jest wykonane. Człowiek, który rozumie naturę, wie, że wyjątkowe rzeczy potrzebują czasu. Zrozum to, a pokochasz każdą chwilę swojego życia.