Biada temu domowi, gdzie krowa ...

 Natura jest niezwykła. Wyrządzana przez człowieka jej krzywda jest nieodwołalna. Powinniśmy chronić jej dzikość i zachować nienaruszony stan. Tylko ona jest w stanie przetrwać, jeżeli my zadecydujemy o jej przetrwaniu.

 Dopiero w związku z wszechświata ogromem
Człowiek granice istnienia rozszerza;
Na mocy swego z naturą przymierza
Już się nie czuje bezsilnym atomem…

 Gdy wilk się zestarzeje, skubie go i wrona.

 Kwiat żyje, kocha i przemawia cudownym językiem.

 Kto idzie na niedźwiedzia, niech gotuje łoże, kto na dzika - mary.

 Aj, Mopsik malusi!Skoro szczeka na słonia,Jak silny być musi.

 Bóg był najpierw ogrodnikiem, a nie inżynierem. Powołanie do istnienia, które dał stworzeniom, było bardziej organiczne i delikatne niż mechaniczne i żelazne. Dla nas, stworzeń wyrosłych z organicznego świata, natura jest świętością.

 Nie każde ziele pachnie.

 Ktoś już kiedyś zastanawiał się nad tym, dlaczego zniszczenie dzieła ludzkich rąk nazywa się wandalizmem, a gdy niszczone jest dzieło natury, dzieło Boże, mówi się, że to postęp.

 Jest czas rodzenia i czas umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono.