Ciepłe deszcze w kwiecień, rokują ...

 W naturze nic nie ginie... to, co raz przeminie nie umiera, lecz zmienia formę, barwę i pachnie inaczej. I tylko człowiek umiera... i tylko człowiek umiera tak, jakby nigdy miał już nie powstać... jedynie człowiek zna sens śmierci i jedynie człowiek umiera.

 Gdy na pełni księżyca Gody przypadają, ładną resztę zimy z tego wysnuwają.

 Gdy w Narodzenie pogodnie, będzie tak cztery tygodnie.

 Na przykład: kamień i w ogóle przedmioty ciężkie z natury swej opadają w dół. Chociażbyś często je rzucał w górę i starał się je przyzwyczaić do tego, aby same leciały do góry, jednakże nigdy nie będą się poruszały do góry, tylko zawsze w dół. Podobnie jest i w innych tego rodzaju przypadkach.

 Natura nie jest miejscem do odwiedzenia. To nasz dom. Potrzeba tyle samo czasu, aby wrócić do natury, co do tego, aby odzyskać zdrowie duszy.

 Natura jest dla nas jak matka, niczego nie bierze, a tylko daje. Uczy nas prawdziwej miłości, służby bezinteresownej, pokory i szacunku dla wszystkich istot.

 Sęki są siłą drzewa.

 Dwóch orłów razem się nie gnieździ.

 Zapach, kolor, rytm natury są wspaniałymi naukowcami, którzy uczą nas, jak żyć. Największą tajemnicą człowieka jest tajemnica natury, a największym odkryciem - znajomość jej praw.

 W naturze nic nie ginie... I każda rzecz, choćby najmniejsza, zachowuje się tak, jakby nosiła w sobie świadomość całego wszechświata.