Gdy się żyto kłosi, jęczmień ...

 Kwiaty są wysłańcami Boga z innego, doskonałego świata.

 Natura jest wielką księgą, napisaną ręką samego Boga, a naszym zadaniem jest studiować ją, ciągle w niej czytać, by lepiej poznać nieskończenie mądrą i dobrą miłość Stwórcy.

 Natura nie jest miejscem do odwiedzenia. To jest nasz dom. Uczcie dzieci, że ziemia nie jest dziedzictwem od naszych przodków, ale pożyczką od naszych dzieci. Musimy chodzić po niej delikatnie, z szacunkiem i miłością.

 Pszczoła z kwiatów miód wysysa, a osa jad.

 Gdy z początku sierpień częste grzmoty miewa, tedy też do końca takąż nutkę śpiewa.

 Natura nie spieszy się, a jednak wszystko jest wykonane. Kto dostrzeże jej harmonię, ten zrozumie, że nie ma potrzeby biegu, tylko cierpliwości. Cierpliwość jest kluczem do natury. Patrząc na nią, uczymy się czekać.

 Patrz, skąd wiatr wieje,tedy cię deszcz nie zleje.

 Bitemu psu dosyć kij pokazać.

 Suchy kwiecień, mokry maj,będzie żyto jako gaj.

 Gdy na Siewną jest błękitnie, wtedy pięknie wrzos zakwitnie.