Drze koza łozę, wilk zaś ...

 Jest czas łowienia ryb i czas suszenia sieci.

 I na starym krzaku róże kwitną.

 Nieostrożny ptak prędko w sidła wpadnie.

 Na Pomorzu zboże w morzu.

 Dwudziesty pierwszy listopada pogodę zimy zapowiada.

 Publiczność oklaskuje sztuczne ognie ale nigdy wschód słońca.

 Natury nie należy traktować jak maszyny, którą możemy naprawić kiedy tylko nam się zachcę. To żywy organizm, z którego sami jesteśmy częścią.

 Gdy w Gromniczną z dachów ciecze, zima jeszcze się przewlecze.

 Jak słońce topi lód,tak dobroć usuwa nieporozumienia,nieufność i wrogość.

 Jedno drzewo nie las.