Na wiosnę dzień karmi rok.

 Nature to cud, który nie przestaje nas zadziwiać i fascynować. Jej piękno, różnorodność i harmonia są nieustannym źródłem inspiracji. To, co w niej najpiękniejsze, nie jest zasługą człowieka – to jest tylko odbicie niepojętej mocy, która ją tworzy.

 Ile mgieł w marcu, tyle deszczów w czerwcu.

 Natura niczego nie marnuje. Z kwiatu, który opadnie, powstaje nasiono. Z nasiona - nowe drzewo. Z drzewa - kwiaty. I tak, w nieskończony krąg, toczy się życie. Nawet śmierć staje się początkiem nowego istnienia.

 Natura nie potrzebuje nas, to my potrzebujemy natury. To nie jest kwestia ratowania świata, ale nas samych. Jej prawa są niezmienne i nieuniknione. Mamy wybór: albo zrozumieć je i zacząć je szanować, albo mierzyć się z konsekwencjami ignorowania ich.

 Ziemia nie należy do człowieka - to człowiek należy do ziemi. Wszystko, co przydarza się ziemi, przydarza się także dzieciom ziemi. Nie tkanie webu życia - jesteśmy tylko nitką. Cokolwiek zrobimy dla sieci, zrobimy to sobie.

 Bociany przylatują i odlatują. Dzieci pozostają.

 Natura jest nieustannie pełnym wdzięku pokojem, który namalowano dla naszych oczu, tak jakby artysta chciał nam cokolwiek zakomunikować, bez wykorzystywania słów.

 -Proszę. Ma pani dar zaskakiwania, nie spodziewałem się.
-Dziękuję.
-Nie powiedziałem, że to komplement.
- Lepiej zaskakiwać, niż nudzić. W moim świecie to komplement.

 Piękno jest obecne, trzeba tylko chcieć je widzieć lub przynajmniej rozmyślnie nie zamykać oczu.

 Natura dała nam jeden język, a dwoje uszu po to, ażebyśmy słuchali dwa razy więcej, niż mówimy.