Mokre Wniebowstąpienie, tłuste Narodzenie.

 Kwiat bez zapachu, jak człowiek bez duszy.

 Gdy styczeń z mgłą chodzi, mokrą i wczesną wiosnę zrodzi.

 Przyroda jest dla człowieka nauczycielem i przyjacielem. Jest wszechstronnym i zawsze obecnym nauczycielem. Wiele bogactwo prawdziwej wiedzy, harmonii życia i jego sensu, odkrywamy właśnie przez Obcowanie z nią.

 Przyroda to jedyny nauczyciel, którego lekcje są uniwersalne. Wszyscy jesteśmy jej uczniami, bez względu na wiek, pochodzenie czy status. Nawet jeśli zaniedbamy jej nauki, nigdy nie przestaje nas uczyć.

 Gdy patrzę na te niezmierzone przestrzenie, na te ogromy niebios i ziemi, zastanawiam się, jakim jestem dla nich niczym. A jednak to ja, człowiek, jestem świadkiem ich istnienia i podziwiam ich majestat. To ja, maluch, patrzy na nie i dostrzega ich piękno. To ja, istota tak malutka i krucha, mogę cieszyć się tym, co przede mną, i rozumieć to, co dostrzegam. Tylko ja, człowiek...

 Każda chwila naszej egzystencji jest jak jakiś kwiat, który rośnie w nas, a natura zapewnia, że każdy z tych kwiatów ma swoją porę, czas i moment do rozkwitnięcia. Nie można zmusić kwiatu do pęknięcia, mało tego, nie można go nawet przekonać.

 Próżnowaniem poniża się dary natury.

 Kiedy człowiek zabije tygrysa, nazywa to sportem, ale jeśli tygrys zabija człowieka, nazywa się to okrucieństwem.

 Natura jest wszystkim i darmo sili się wychowanie, by złe w dobre przemienić.

 Czymże jest nazwa? To, co zowiem różą,Pod inną nazwą równie by pachniało.