Najcenniejszym przymiotem natury jest jej ...

 Wisła jak Bóg: jednemu daje, drugiemu bierze.

 Natura nigdy nie pospiesza, a mimo to wszystko jest realizowane. Czy człowiek, wyjątkowy w swojej niecierpliwości, nie mógłby nauczyć się od niej cierpliwości i wytrwałości?

 Czasem nie potrzeba dużo, aby dostrzec najwspanialsze detale natury. To co na pierwszy rzut oka wydaje się zwykłą zielenią, może ukrywać w sobie niesamowite piękno i nieocenioną wartość.

 W świecie przyrody człowiek jest jak jedno z wielu gatunków - to nie on jest ważny, ale harmonia, której jest cześcią. Kiedy to zrozumie, poczuje się naprawdę szczęśliwy.

 Gdy na Siewną jest błękitnie, wtedy pięknie wrzos zakwitnie.

 Kropla drąży kamień nie siłą, lecz częstym spadaniem.

 Dobrocią i najsroższe zwierzę ugłaszczesz.

 Gdy napotkasz naturę, zawsze pamiętaj, że jesteś jej gościem. Podejdź z szacunkiem, cichą fascynacją i pełnym zdumieniem. To nie ty wybierasz jej, to ona wybiera ciebie. I jak wszystko co cenne - nie zostawia po sobie śladu. Tylko wspomnienia i uczucie wdzięczności.

 Proces usypiania nie ma nic wspólnego ze snem.

 Przyroda jest piękna, ale nie potrafi się bronić. Najpiękniejsze kwiaty są najszybciej zrywane. Tymi, które rosną daleko od ludzi, nikt się nie interesuje. Tankujące samochody nie dbają o przygodne mlecze, z których nikt nie zrobi wieńców.