Przyzwyczajenie staje się poniekąd drugą ...
Przyzwyczajenie staje się poniekąd drugą naturą.
I bocian wszystkich żab nie wyłowi.
I w pogodę piorun uderzy.
Krajobrazy są stanami duszy.
Plecy orła są przyzwyczajone do słońca.
Piękno ludzi jest największym pięknem ziemi.
Dobre postanowienia są jak węgorz: łatwiej je schwytać niż utrzymać.
Porządek w naturze nie jest wynalazkiem ludzkiego umysłu ani wytworem zdolności postrzegania. Istnienie porządku wymaga istnienia inteligencji, która organizuje. Może nią być tylko inteligencja Boga.
Na koniec sierpnia śniegiem okryte góry, jesień bez chmury.
Kochać drzewa, kwiaty, noszące owoce, które dają nam cień. Kochać kraj, który karmi nas, kochać sztukę, która nas zaspakaja. Człowiek powinien kochać wszystko, co jest przykrym, ale i przyjemnym, co jest dobrem, a nie złem.
Każdy, kto uważa, że w przyrodzie nie ma niczego nadzwyczajnego, na pewno jest ślepy. Co tydzień, co dzień, co godzinę, natura dokonuje niewiarygodnych czarów.