Nie wyciągać wniosków, nie umieć ...

 Natura nie potrzebuje człowieka, to człowiek potrzebuje natury. Jej piękno nadaje sens naszemu istnieniu, jej siła przypomina o naszej kruchości, a jej bezinteresowność uczy dobroci.

 Wszystko to, co w naszym kraju jest dziełem natury, nie można przecenić; powietrze jest przeźroczyste jak kryształ, niebo błękitne jak szmaragd, a roślinność zachwycająca świeżością.

 Byłoby lato dłuższe, żeby nie zima.

 Jeśli pszczoła w styczniu z ula wylatuje, rzadko pomyślny rok nam obiecuje.

 Jest coś niezwykle głębokiego w kontaktach z naturą. Jej obecność wpływa na nas łagodząco, a kontakt z nią sprawia, że nasze zmartwienia i trudy stają się małe i nieważne.

 Natura nie jest miejscem do odwiedzenia. To nasz dom. Ludzkość nie tknąłbym sosem z natury. My jesteśmy wszyscy przepojone nią. Natura jest naszą matką przyrody. Matką wszystkich rzeczy. Natura jest źródłem wszystkiego. Bez niej nie jesteśmy niczym

 Natura nie ma nic na przeciwko maszynie. Co więcej, Natura próbuje nas nauczyć, że maszyna jest wynikiem jej własnych praw, a nie coś, co ją atakuje.

 Ptak nie może oglądać z zewnątrz tej klatki, w której siedzi.

 Luty, gdy wiatrów i mrozów nie daje, sprowadzi rok słotny i nieurodzaje.

 Czerwiec na maju zwykle się wzoruje, jego pluchy, pogody często naśladuje.