Nie ma większej zarazy, niż ...
Nie ma większej zarazy, niż rozkosz zmysłowa, dana ludziom przez naturę.
Kiedy w styczniu rośnie trawa, licha w lecie jest potrawa.
Człowiek nie tkwiłby tak głęboko w naturze, nie byłby jej częścią, gdyby nie miał możliwości poznania jej. Każda prawda, nawet najmniejsza, o świecie staje się częścią naszej duszy, coś na zawsze nasze.
Natura w swojej mądrości uczy nas cierpliwości, pokazuje, że czas to najlepszy lekarz. Zdaje sobie sprawę, że nie wszystko musi nastąpić od razu. Natura nigdy się nie spieszy, a mimo to wszystko jest wykonane.
Gdziekolwiek jest dobro, jest piękno; gdziekolwiek jest piękno, jest prawda; prawda to harmonia i rytm - jest to, co wieczne w naturze, cicha muzyka rozgrywana na tle ciszy.
Natura to księga, którą trzeba czytać między wierszami. Tutaj, gdzie dostrzegasz piękno, zostawiasz ślad. W jej obrębie, wszystko jest powiązane siecią niewidocznych nici, wskazujących na głębszą, ukrytą prawdę.
Gdy wrzesień bez deszczów będzie, w zimie wiatrów pełno wszędzie.
Na świecie jest wiele rzeczy, które zaskakują, pełne są tajemnic i trudne do zrozumienia, ale niewiele jest tak niezwykłych jak natura. Ona nigdy nas nie zaskoczy, zawsze jest taka, jaką ją znamy, a jej piękno i harmonia są niezmienne.
Natura nie zna nicości, wszystko ma swoją przyczynę, nic nie może z siebie samego powstać ani w nicość przechodzić. To, co powstało, musi dalej trwać - na zawsze, w jednej formie bądź innej.
Proces usypiania nie ma nic wspólnego z usypianiem.
Natura nigdy nie jest okrutna: jest zawsze nieskończenie mądra, piękna i absolutnie prawdziwa. To nie my ją niszczymy, ale siebie.