Błyski ducha mogą świat wprawdzie ...

 Ptak nie może oglądać z zewnątrz tej klatki, w której siedzi.

 Ludzie podróżują daleko, aby podziwiać, na zmianę, puste szczyty gór, fale oceanu, szerokie rozlewiska rzek, rozciągłości oceanu, obracający się krąg gwiazd, a tymczasem pomijają siebie samych.

 Słońce mocno przypieka,burza niedaleka.

 Gdy widzimy się z naturą, oczywiście widzimy tylko jakoś powierzchownie. Głębszą jej prawdę może więdnąć tylko ten, kto sam doświadcza życia, co wartością ma tylko to, co w nim zakwita z własnego korzenia.

 Natura nie czyni niczego na próżno. Większość ludzi jest niezdolna do samotności, ponieważ są albo zbyt puste, albo zbyt ciężkie na duchu. Człowiek jest częścią natury i jej nie pokona.

 Natura nie jest miejscem do odwiedzenia. To nasz dom. Przede wszystkim ona jest znanym uniwersum, które nie wie o nas. Spokój, który ją charakteryzuje, jest spokojem próżni. Brak odpowiedzi, to jej odpowiedź.

 Gdy na Siewną jest błękitnie, wtedy pięknie wrzos zakwitnie.

 Cóż słodszego niż miód, a cóż mocniejszego niż lew.

 Ziemia nie należy do człowieka - to człowiek należy do ziemi. Wszystko, co przydarza się ziemi, przydarza się także dzieciom ziemi. Nie tkanie webu życia - jesteśmy tylko nitką. Cokolwiek zrobimy dla sieci, zrobimy to sobie.

 Natura jest jak bezdenne jezioro, które zawsze zachwyca nas swoją głębią, jednak nie sposób poznać wszystkich jej tajemnic.