Vox clamantis in desertogłos wołającego ...
Vox clamantis in desertogłos wołającego na pustyni.
Nigdy nie przestaje być zdumiony naturą, której majestat jest nie do opisania. Zawsze stawia mnie w stan fascynacji, zdecydowanie nieporównywalny z tym, co stworzył człowiek. Natura jest najwspanialszym artystą, jaki kiedykolwiek był i nigdy nie przestaje tworzyć i zaskakiwać swoim pięknem.
Bóg, czyli natura.
Chude wszy bardziej gryzą.
Ziemia nie należy do człowieka, to człowiek należy do ziemi. Wszystko co przydarzy się ziemi, przydarzy się także jej synom. Człowiek nie utkał sieci życia, jest w niej tylko jednym z ogniw. Cokolwiek uczyni z tą siecią, uczyni samemu sobie.
Zachwyca nas zauważalne piękno; lecz wieczne jest to, co niewidoczne.
Natura nigdy nie pospiesza, a mimo to wszystko jest realizowane. Czy człowiek, wyjątkowy w swojej niecierpliwości, nie mógłby nauczyć się od niej cierpliwości i wytrwałości?
Przyzwyczajenie staje się poniekąd drugą naturą.
Gdy w Wielki Piątek rosa, na łące nie chwyci się kosa.
Dwóch panów koń zawsze chudy.
Kobieta, będąc wcielonym uczuciem, wnosi nieład w społeczeństwo.