Od Wniebowzięcia miej w stodole ...

 Natura w las wilka prowadzi, z natury ludzie grzeszyć radzi.

 Jedne drzewa na węgle, a drugie na węgły.

 Naturę możemy pokochać, lecz nigdy jej nie zrozumiemy. To co czyni ją piękną, to że jest nieuchwytna, nieprzewidywalna. Jest to cud, którego nie możemy do końca pojąć, ale którym możemy się zachwycać i starać się chronić.

 Gdy Nowy Rok w progi, to stary w nogi.

 Podobni są do lwa dyszącego na zdobycz, do lwiątka, co siedzi w kryjówce.

 Czasem luty się zlituje, że człek niby wiosnę czuje, ale czasem tak się zżyma, że człek prawie nie wytrzyma.

 Nigdy nie zakładaj, że tylko to, co niewidoczne, jest Boskie; wszakże cała przyroda sama w sobie jest Boska.

 Po co pytać słowika, co znaczą trele jego?

 A teraz powiem ci jedną rzecz: ludzie sami nie zmieniają się nigdy. Ludzi zmienia życie.

 Przyroda zawsze była dla mnie jak balsam na rany. Gdy jestem przygnębiony, idę do lasu, do łona Matki Natury. Tylko tam, otoczony jej wszechobecną pięknością, mogę odnaleźć prawdziwą pociechę.