Od Wniebowzięcia miej w stodole ...

 Ciągle jestem zauroczony naturą. Ona jest dla mnie źródłem inspiracji, ukojenia i odkryć. Jej tajemnice fascynują mnie i motywują do dalszych poszukiwań. To cenne doświadczenie, które chciałbym dzielić z innymi.

 A jednak się kręci!

 A jeśli serce jest tylko mięśniem, cóż po urodzie wszechrzeczy.

 Można wbić gwoździa raniącym słowem i go później wyjąć przepraszając, ale jeśli spojrzymy to ślad zostaje dalej, tak samo w życiu. Uczmy się tego, aby nie było za późno na przepraszam.

 Suchy marzec, mokry kwiecień, maj chłodny? rok niegłodny.

 Przyroda jest wielkim ćwiczytelem serc, ona wyciska łzy, ale nie pozostawia żalu; jamy wykopane przez cierpienie zasypuje i pokrywa kwiatami.

 Gdy Nowy Rok nastąpi z czerwoną zorzą, w tym roku niepogody i wiatry się mnożą.

 Czym jest człowiek w naturze? Niczym w porównaniu z nieskończonością. Wszystko w porównaniu z nicością. Niezrozumiały dylemat, równie daleki od jednego krańca jak i drugiego. Mierzymy przestrzeń od nic do wszystkiego

 Drzewa nie istnieją osobno ani samotnie. Tym, co je łączy, to korzenie.

 Natura jest nieustannie pełnym wdzięku pokojem, który namalowano dla naszych oczu, tak jakby artysta chciał nam cokolwiek zakomunikować, bez wykorzystywania słów.