W kwietniu, gdy pszczoła jeszcze ...
W kwietniu, gdy pszczoła jeszcze nie ruchliwa,mokra wiosna zwykle bywa.
Nie żyje się na tym świecie tylko dlatego, aby być szczęśliwym. Nie! Właściwie nie można być szczęśliwym, jeśli się nie kocha przyrody, nie czuje się bliskości z nią! Bo, co to właściwie jest? Czemu jest człowiekowi potrzebne szczęście?
Natura jest niezwykła, posiada nieskończony zasób urody w każdym zakątku świata. Kiedy przyglądam się jej, czuję, że jest to najbardziej inspirujące miejsce na ziemi.
Czas jest tylko małą częścią wszechświata, a doczesność tylko małą częścią naszej osoby.
Gdy słowik nuci, czyżyk z zazdrości się smuci.
Gdy spojrzymy na przyrodę, zobaczymy, że jest ona w stanie przetrwać w najcięższych warunkach, dostosowując się i rosnąc pomimo przeciwności losu. Pokazuje nam, że nawet w najtrudniejszych okolicznościach jesteśmy w stanie prosperować i kwitnąć.
Drzewa wznoszą się za oknem ku górzeniczym pełne tęsknoty wołanie niemej ziemi.
Łaska Trwa - jako słońce, jak wiatr,Jak zieleń drobnych liści,jak kamyk, który błyszczyNa drodze pośród nas.
Czymże jest człowiek wobec przyrody, co go otacza? To tylko drobinka siana na wielkim łąkowisku. Przyroda, wieczna, nieśmiertelna, zawsze młoda, zawsze świeża, zawsze nowa, o! to dopiero jest coś wielkiego, wszechmocnego, nieskończonego!
Natura niczego nie marnuje. Z kwiatu, który opadnie, powstaje nasiono. Z nasiona - nowe drzewo. Z drzewa - kwiaty. I tak, w nieskończony krąg, toczy się życie. Nawet śmierć staje się początkiem nowego istnienia.
Kwiat lipcowy - napój zdrowy.