Kiedy w gromniczną gęś chodzi ...
Kiedy w gromniczną gęś chodzi po wodzie, to będzie w Wielkanoc chodzić po lodzie.
Cnoty są jak dzikie gęsi: jeżeli jedna leci na przedzie, inne pójdą za nią z pewnością.
Nigdy nie zapominaj, że Ziemia cieszy się z czucia swoich bosych stóp i wiatry dławią się, by móc bawić się w twoje włosy.
Z wiosną nadzieje rosną.
Natura jest najwspanialszym artystą i kiedy spojrzysz na jej dzieła, zrozumiesz, że to największa inspiracja dla każdego twórcy. W jej pięknie jest coś, czego nie można wyrazić słowami, tylko poczuć.
Natura nie śpieszy się, a jednak wszystko jest dokonane. Jeśli rzeki śpieszą się do morza, to nie po to, aby go napełnić, ale aby wypełnić swoje przeznaczenie. Nie śpiesz się, żyj w swoim własnym tempie.
Czego sierpień nie uwarzy, wrzesień tego nie upiecze.
Góry, lasy, skały, rzeki - to jest moje królestwo. Tutaj nigdy nie jestem sam. Właśnie tutaj czuję, że żyję. Natura to jest jedyna prawda. Bez natury nie ma życia.
W lipcu się kłosek korzy, że niesie dar boży,a najpierwsza Małgorzata, sierp w zboże założy.
Natura to jest to największe, co istnieje. Panuje ona nad wszystkim, to ona nami kieruje. To ona daje życie i je odbiera. Bez niej nie byłoby nas, więc zamiast ją niszczyć powinniśmy z nią współpracować.
Fluctuat nec mergitur- statek walczy z falami, ale przecież płynie.