Kiedy w gromniczną gęś chodzi ...

 Biada temu domowi, gdzie krowa dobodzie wołowi.

 Czymże jest nazwa? To, co zowiem różą,Pod inną nazwą równie by pachniało.

 Człowiek, który chodzi za szybko, zbyt pochłonięty swoimi troskami, by zwracać uwagę na świat, nie dostrzeże prawdziwego piękna natury. Natura jest spokojna. Natura jest cierpliwa. Nauczmy się od niej.

 Ciepłe deszcze w kwiecień, rokują pogodną jesień.

 Dobra kura zawsze tłusta.

 Ten tylko naprawdę poznać może wielkość i mądrość Stwórcy,kto usiłuje wyczytać Jego myśli w wielkiej księdze zwanej przyrodą.

 Natura nie jest miejscem, które odwiedzamy. To nasz dom. Ziemie i niebo wyróżniają się pięknem na całym świecie. Dla wielu z nas, niestety, przyroda jest formą telewizji pełnej pulpitów, dźwięków i pachnących powietrzem. To jest prawda dawniej niż szczepów i wieków, których możemy pominąć jak sekundę, a WSZYSTKO jest ruchliwe i pełne wspaniałego, fascynującego życia.

 Zachodzące słońce często zazdrości wschodzącemu księżycowi.

 Gdy w Nowy Rok skwar i upał, baran wilka będzie chrupał.

 Natura jest dla mnie miejscem, które zawsze daje mi spokój ducha. Każda kropla rosy, każdy kawałek kory, każdy listek są dla mnie oknem do innego świata, świata, który jest tak samo prawdziwy jak nasz, ale który jest niewidzialny dla wielu z nas.