Kiedy w styczniu rośnie trawa, ...

 Czego sierpień nie uwarzy, wrzesień tego nie upiecze.

 Dąb się powalił, a trzcina została.

 Gdy z początku sierpień częste grzmoty miewa, tedy też do końca takąż nutkę śpiewa.

 Trzy rzeczy pozostały z raju: gwiazdy, kwiaty i oczy dziecka.

 Ludzkość jest drzewem, a ludzie są liśćmi. Drzewo trwa i rośnie, chociaż liście opadają.

 Natura to księga, którą trzeba czytać między wierszami. Tutaj, gdzie dostrzegasz piękno, zostawiasz ślad. W jej obrębie, wszystko jest powiązane siecią niewidocznych nici, wskazujących na głębszą, ukrytą prawdę.

 W naturze nic nie ginie... to, co raz przeminie nie umiera, lecz zmienia formę, barwę i pachnie inaczej. I tylko człowiek umiera... i tylko człowiek umiera tak, jakby nigdy miał już nie powstać... jedynie człowiek zna sens śmierci i jedynie człowiek umiera.

 Dziwny jest niedźwiedzi ród, że tak bardzo lubi miód.

 Natura jest jak kapryśne dziecko zabierające nam wszystko, za co się budzi zainteresowanie, ucieka z naszymi pojęciami w swe nieznane przestrzenie, nie chcąc, bym skracać swe niezmierzone obszary.

 Na pierwszego maja szron, obiecuje hojny plon.