Dawniej lepiej bywało i kury ...

 Natura nigdy nie wprowadza nic bezcelowo, nie wykonuje niczego na próżno, nie potrzebuje jednej istoty do zniszczenia drugiej.

 Natura niczego nie marnuje. Z kwiatu, który opadnie, powstaje nasiono. Z nasiona - nowe drzewo. Z drzewa - kwiaty. I tak, w nieskończony krąg, toczy się życie. Nawet śmierć staje się początkiem nowego istnienia.

 Gdy w styczniu pszczoły się ruszają, to mokrą wiosnę zapowiadają.

 Nieważne, gdzie jesteś - na wsi, w lesie lub na przestrzeni rozlewiskowej - jesteś częścią natury. Nigdy nie zapominaj, że wszystko, czego doświadczasz, jest królewskim skarbem z powitaniami od ziemi.

 Czymże jest człowiek bez zwierząt? Gdyby odeszły wszystkie zwierzęta, odszedłby człowiek z wielkiej samotności ducha.Co przydarza się zwierzętom - wkrótce przydarzy się też ludziom. Wszystkie rzeczy są ze sobą wzajemnie połączone.Co spotyka ziemię, spotka także synów tej ziemi.

 Jastrząb mięso, wiatr pierze, a hodowca jajo bierze.

 Niemożliwe jest, aby człowiek spoglądał na słońce, a jego oblicze nie stało się jasne.

 Jakże ważne jest dla nas, żebyśmy rozumieli język przyrody, by natura była dla nas czymś innym niż martwym słownikiem. W naturze jest człowiek; musi ona żyć dla naszej duszy; musi ona być nieskończoną objawieniem dla nas. Musimy nauczyć się w niej rozumieć ducha.

 Kiedy w styczniu rośnie trawa, licha w lecie jest potrawa.

 Bóg jest radością. Dlatego przed swój dom wystawił słońce.