Czasem między ostem i pokrzywami ...

 Boże Ciało - skocz do wody śmiało.

 Natura nie jest miejscem do odwiedzenia. To nasz dom.

 Natura niczego nie marnuje. Z kwiatu, który opadnie, powstaje nasiono. Z nasiona - nowe drzewo. Z drzewa - kwiaty. I tak, w nieskończony krąg, toczy się życie. Nawet śmierć staje się początkiem nowego istnienia.

 Każde drzewo, każdy kęs ziemi, każdy kamień, każdy strumień musi być dla nas św. Nie tylko z powodu jego piękna, ale dlatego, że jest częścią wielkiego organizmu, do którego przynależymy.

 Wschodzi słońce lub zachodzi, zawsze piękne jest niebo, jakże cudowna jest natura - do bogów podobieństwo. Od góry po dolinę, od rzeki po morze, wszędzie piękno natury, do bogów podobieństwo.

 Mężczyźnie, lepiej wiecznym być myśliwym
niż raz jeleniem.

 Gaśnie księżyc przed słońcem.

 Kiedy styczeń najostrzejszy, tedy roczek najpłodniejszy.

 Natury nie należy traktować jak maszyny, którą możemy naprawić kiedy tylko nam się zachcę. To żywy organizm, z którego sami jesteśmy częścią.

 Każdy pająk ma swoją siatkę.