Czasem między ostem i pokrzywami ...
Czasem między ostem i pokrzywami lilia rośnie.
Można wbić gwoździa raniącym słowem i go później wyjąć przepraszając, ale jeśli spojrzymy to ślad zostaje dalej, tak samo w życiu. Uczmy się tego, aby nie było za późno na przepraszam.
Ludzie, którzy słyszą jak trawa rośnie, są na ogół tymi samymi, co ją siali.
Natura zawsze wydawała mi się luksusem, ale teraz zdaję sobie sprawę, że jest to konieczność. Jest to zródło życia, inspiracji i czystej radości. Przyroda przypomina nam, że jesteśmy częścią czegoś większego, że jesteśmy niezwykłymi stworzeniami w nieskończonym kosmosie.
Natura nie zna ani nagrody, ani kary. Ona zna tylko konsekwencje. Jesteśmy częścią natury i nie jesteśmy z nią w stanie konkurować. Wciąż się uczymy, co to oznacza poszanowanie dla natury, bo to ona ma ostatnie słowo.
W Polsce zetknąłem się z piątym żywiołem: błotem.
Jeżeli odkryjesz sekret natury, najrzetelniejszy z nauczycieli, otrzymasz lekcje, które wcale nie są nudne. Możesz otworzyć księgę natury na dowolnej stronie, siąść na dowolnym miejscu, a zawsze znajdziesz coś, co cię zaintryguje.
Natura nie jest miejscem, które odwiedzamy. To nasz dom. Ziemie i niebo wyróżniają się pięknem na całym świecie. Dla wielu z nas, niestety, przyroda jest formą telewizji pełnej pulpitów, dźwięków i pachnących powietrzem. To jest prawda dawniej niż szczepów i wieków, których możemy pominąć jak sekundę, a WSZYSTKO jest ruchliwe i pełne wspaniałego, fascynującego życia.
Co wiąz, to nie brzoza, co świnia, to nie koza
A jeśli serce jest tylko mięśniem, cóż po urodzie wszechrzeczy.
Przyroda to wszystko, co nas otacza, wszystko, co nie jest wytworem naszej woli. Przyroda to sztuka, której nie jesteśmy twórcą.