Gdy na Zmartwychwstanie dżdżysto i ...

 Flowers are as common in the country as people are in Londonprzyroda jest tak pospolita na wsi, jak ludzie w mieście.

 Kwiaty są pięknymi słowami i hieroglifami natury, którymi daje nam ona poznać, jak bardzo nas kocha.

 Moc Natury to nie jest rzecz, której człowiek może sobie dowolnie podporządkować. To siła nieposkromiona, pełna tajemnic i nieodgadnionych zjawisk, której prawdziwe oblicze zdołamy dostrzec jedynie pod warunkiem szacunku i zrozumienia. Zawsze warto pamiętać, że jesteśmy tylko małym elementem wielkiego obrazu, jakim jest Natura.

 Natura nie ma granic, nie znamy jej początku, nie przewidujemy końca. Uczy nas ona, że wielkość ideałów nie zna miary, nie podlega czasowi i nie zanika z biegiem lat.

 Natura nigdy nie jest taka piękna jak wtedy, gdy jej bramy otwierane są ludzkiemu umysłowi i sercu. Jest to przywilej odkrywcy, niezbyt często udzielany, ale zawsze gorąco pragniony, krótkotrwały, lecz fascynujący.

 Natura nie zna nicości, wszystko ma swoją przyczynę, nic nie może z siebie samego powstać ani w nicość przechodzić. To, co powstało, musi dalej trwać - na zawsze, w jednej formie bądź innej.

 Natura jest, jak wspaniała, mądra, niezwykle roztropna, opiekuńcza matka, która zawsze stara się pomagać swoim dzieciom, ale nie pozwala na ich zepsucie.

 Gdyby wszystkie małpy potrafiły się nudzić, zostałyby ludźmi.

 Gdy mokro w Kwietną Niedzielę, rok się sucho ściele.

 Natura jest dla nas jak matka, niczego nie bierze, a tylko daje. Uczy nas prawdziwej miłości, służby bezinteresownej, pokory i szacunku dla wszystkich istot.