Gdy w Palmową Niedzielę słońce ...

 Tryb życia w naturze jest najbardziej naturalny dla człowieka. Wszyscy powinniśmy powrócić do natury, stać się tamtostronnym obywatelem, spać pod gołym niebem, pić wodę ze źródło zwierzęcego pochodzenia, zjeść owoce prosto z ziemi, pozbawić się za kwestiach dotyczących wieku, żyć na łonie natury.

 Bóg jest radością. Dlatego przed swój dom wystawił słońce.

 Natura nie toleruje próżni. Wszystko jest pełne bogactwa, harmonii, wzajemności. Nikt nie jest w stanie odkryć jej granic. Niezwykły obraz, który jest nigdy nie jest ten sam, a zawsze doskonały.

 Ten tylko naprawdę poznać może wielkość i mądrość Stwórcy,kto usiłuje wyczytać Jego myśli w wielkiej księdze zwanej przyrodą.

 Natura jest dla nas jak matka, niczego nie bierze, a tylko daje. Uczy nas prawdziwej miłości, służby bezinteresownej, pokory i szacunku dla wszystkich istot.

 Życie jest po to,aby przeżyć je tak żeby nieczego nie żałować.

 Natura jest domem naszych dusz. Gdy jesteśmy z nią związani, czujemy się prawdziwie żywi i połączeni z wszystkim, co istnieje. Natura jest księgą, którą można czytać bez końca, a jej strony pełne są tajemnic i piękna, które zawsze nas zaskakują.

 Jak w zimie piecze, to w lecie ciecze.

 Na Trzech Króli słońce świeci, wiosna do nas pędem leci.

 Natura nie spieszy się, a jednak wszystko jest dokonane. Czy my nie możemy do niej nawiązać, nauczyć się od niej cierpliwości i docenić rytm, jaki nam proponuje?