Gdy w Gromniczną jest ładnie, ...

 Natura! jesteśmy otoczeni i przesiąknięci nią. Nie może nas ona opuścić. Nie zna ona zewnętrzności. Wszędzie jest pełna cudów, wszędzie jest tajemnicza i zaczarowana.

 Każda sztuka jest naśladowaniem natury.

 Suchy marzec, mokry maj będzie żyto jako gaj.

 Gdy słowik nuci, czyżyk z zazdrości się smuci.

 Rok Nowy pogodny, zbiór będzie dorodny.

 Gdy na Nowy Rok pluta, ze żniwem też będzie pokuta.

 Odkrywamy na nowo, że nie możemy rozdzielić nas od natury, że jesteśmy przez nią skonstruowani i że musimy żyć w harmonii z tym, co pochodzi zza naszych laboratoriów.

 Nie jesteśmy odosobnieni, jesteśmy częścią tego Wszechświata, jesteśmy w tym Wszechświecie, być może do niego należy; nasz umysł jest częścią Wszechświata. Jesteśmy częścią tej natury, do której z takim zachwytem podziwiamy.

 Przyroda nie jest miejscem do odwiedzenia. To jest dom. Ludzie, którzy spojrzą głęboko na naturę, odnajdą tam siebie samych. W naturze człowiek odnajduje spokój i harmonię, ponieważ jest to źródło wszystkiego, co żyje.

 Kochaj naturę. W niej znajdziesz spokój, poczucie bezpieczeństwa i wzajemności. Natura jest sercem, które bije dla nas wszystkich.