Dwie baby i jedna gęś ...

 Dusza ma złudzenie skrzydeł. Ono ją podtrzymuje jak ptaka.

 Gdy październik ze śniegiem przybieży, na wiosnę długo śnieg po polach leży.

 Natura nie spieszy się, a jednak wszystko jest wykonane. Kto dostrzeże jej harmonię, ten zrozumie, że nie ma potrzeby biegu, tylko cierpliwości. Cierpliwość jest kluczem do natury. Patrząc na nią, uczymy się czekać.

 Natura jest jak kapryśne dziecko zabierające nam wszystko, za co się budzi zainteresowanie, ucieka z naszymi pojęciami w swe nieznane przestrzenie, nie chcąc, bym skracać swe niezmierzone obszary.

 Rok za rokiem, jak woda potokiem.

 Gdyby wszystkie małpy potrafiły się nudzić, zostałyby ludźmi.

 W listopadzie grzmi,rolnik wiosną śni.

 Wielkie rzeki z małego źródła idą.

 Nazbyt często, przekleństwem dobrych ludzi,
staje się to że mierzą innych, własną miarą.

 To, co jest najcudowniejsze w nieskazitelnej naturze, jest to, że całe jej piękno jest zawarte w chwili obecnej. To, co jest cudowniejsze od niej, że to piękno jest darowane jedynie tym, którzy potrafią żyć teraz i tu.