Na słońce i na śmierć, ...

 Czasem luty ostro kuty, czasem w luty same pluty.

 Natura to jest księga wielka, której najdrobniejszy tytuł zawiera sens, który można rozwinąć w tom, a ludy czytają tylko strony. Lecz, czytając, zasypiają.

 Bo nic dla człowieka lepszego pod słońcem, niż żeby jadł, pił i doznawał radości, i by go to cieszyło przy jego trudzie za dni jego życia.

 Jest czas łowienia ryb i czas suszenia sieci.

 Czego sierpień nie uwarzy, wrzesień tego nie upiecze.

 Każdy pająk ma swoją siatkę.

 Z wiosną nadzieje rosną.

 Kochać drzewa, kwiaty, noszące owoce, które dają nam cień. Kochać kraj, który karmi nas, kochać sztukę, która nas zaspakaja. Człowiek powinien kochać wszystko, co jest przykrym, ale i przyjemnym, co jest dobrem, a nie złem.

 Przyzwyczajenie staje się poniekąd drugą naturą.

 Tylko w zbiorowości poznajemy naturę:tylko zbiorowo przeżywamy prawdziwe człowieczeństwo.