Na słońce i na śmierć, ...
Na słońce i na śmierć, nigdy wprost patrzeć nie można.
Ażeby po nas zostały jedynieŚlady na piasku i kręgi na wodzie.
"Kochała go. Teraz to wiedziała. Był jedynym mężczyzną, którego w życiu obdarzyła uczuciem, jedynym, który był taki, jaki powinien być mężczyzna, jak skała, na którą należało się codziennie wspinać, zimną, stabilną, nieruchomą, ale rzucającą głęboki cień. Inni mężczyźni zawsze wpadali przy niej w histerię. Okazywali słabość. Na jej oczach przeistaczali się w małe, wijące robaki, prosząc, aby nie zabierała swoich rzeczy, oferując tanie pierścionki zaręczynowe, płacząc lub po pijaku klnąc przez telefon. On nie. On był zawsze ponad nią, spokojny i majestatyczny jak góra".
Na ziemi nie ma niczego piękniejszego niż natura - inwencja natury nie zna granic, kolorów i kształtów, których nie znałaby, i w każdym dniu, w każdej godzinie, zmienia się oświetlenie sceny, ale zawsze jest piękna; jest to niewyczerpane źródło podziwu i zachwytu, to wieczna szkoła, która uczy nas więcej, co myślimy, to jest książka otwarta dla wszystkich oczu: wszechświat.
We Wszystkich Świętych, gdy się deszcz rozpada,może słota potrzymać do końca listopada.
Bliższe sercu kolano, niż pięta.
Natura to nie tylko źródło nieprzemijającej piękności, to także ostoja harmonii i spokoju. W jej obejściu, można zauważyć, jak wszystko jest ze sobą powiązane, jak każdy element współgra z innym, tworząc wyjątkowy i niepowtarzalny obraz. Natura sama w sobie jest najdoskonalszym dziełem sztuki, które napotkamy na drodze życia.
Jestem wszystkim i niczym. Jestem jak wiatr i nie mogę wejść tam, gdzie okna i drzwi są zamknięte".
Rok za rokiem, jak woda potokiem.
Głód powoduje, że z lasu wychodzi wilk, a z artysty pisarz.
Gdy z początku sierpień częste grzmoty miewa, tedy też do końca takąż nutkę śpiewa.