Kiedy zasieje się ziarno zwątpienia, prawie zawsze puści pędy.

 Dobre postanowienia są jak węgorz: łatwiej je schwytać niż utrzymać.

 Chciwcy wiodą żywot nie lepszy od pszczół: pracują tak, jakby mieli żyć wiecznie.

 Gdy człowiek wspina się na jakiś szczyt, to nagle, będąc tuż pod nim, zaczyna wyraźniej widzieć inne szczyty, które go otaczają. Te znacznie wyższe. Z dołu ich w ogóle nie widać lub są bardzo niewyraźne. Tam u góry są wyraziste i tym, że są wyraźne, denerwują.
I samą tylko swoją obecnością odbierają całą radość wchodzenia na ten swój obecny.
I będąc już na wierzchołku swojego,
zamiast poczuć spełnienie, czuje się
tęsknotę za tymi wyższymi.

 Dzięciołowi własny nos nie przeszkadza.

 Dobra kura zawsze tłusta.

 Deszcze listopadowe budzą wiatry zimowe.

 Jesień, gdy długo zachowuje liście, srogiej zimy znakiem czywiście.

 Natura jest wielką artystką i mistrzynią, która nieustannie mnie zadziwia. Każde drzewo, kwiat, kamień jest wyjątkowy i odgrywa ważną rolę w tym niesamowitym obrazie, którym jest nasz świat. Każdy element natury ma swoją duszę i wyjątkową cechę, która dodaje piękna do całości.

 Natura jest dla mnie miejscem, które zawsze daje mi spokój ducha. Każda kropla rosy, każdy kawałek kory, każdy listek są dla mnie oknem do innego świata, świata, który jest tak samo prawdziwy jak nasz, ale który jest niewidzialny dla wielu z nas.

 Dla żaby żyjącej w studni niebo jest tak wielkie, jak wielka jest cembrowina.