Dopiero w związku z wszechświata ogromem Człowiek granice istnienia rozszerza; ...
Dopiero w związku z wszechświata ogromem
Człowiek granice istnienia rozszerza;
Na mocy swego z naturą przymierza
Już się nie czuje bezsilnym atomem…
Wschodzi słońce lub zachodzi, zawsze piękne jest niebo, jakże cudowna jest natura - do bogów podobieństwo. Od góry po dolinę, od rzeki po morze, wszędzie piękno natury, do bogów podobieństwo.
Można wbić gwoździa raniącym słowem i go później wyjąć przepraszając, ale jeśli spojrzymy to ślad zostaje dalej, tak samo w życiu. Uczmy się tego, aby nie było za późno na przepraszam.
Tylko w zbiorowości poznajemy naturę:tylko zbiorowo przeżywamy prawdziwe człowieczeństwo.
Sierpień pogodny jest dla winogron wygodny.
Gdy październik ze śniegiem przybieży, na wiosnę długo śnieg po polach leży.
Ludzie zapominają, że natura to nie tylko źródło piękna, ale również źródło życia. Potrzebujemy jej tak samo, jak ona potrzebuje nas. To jest nasza prawdziwa domowa planeta, nie ma innej opcji.
Tam dojdę, gdzie graniczą Stwórca i natura.
I w pogodę piorun uderzy.
Deszcze listopadowe budzą wiatry zimowe.
Cztery korzenie wszystkich rzeczy: ogień, powietrze, woda i ziemia.