Dopiero w związku z wszechświata ogromem Człowiek granice istnienia rozszerza; ...
Dopiero w związku z wszechświata ogromem
Człowiek granice istnienia rozszerza;
Na mocy swego z naturą przymierza
Już się nie czuje bezsilnym atomem…
Przyroda jest we mnie tętniącą, kochającą matką, pojawia się wtedy, gdy mówi mi tajemna siła: mieszkałbyś pod jej skrzydłem, byłbyś jej dzieckiem i czułbyś jej miłość.
Jest w naturze coś tajemniczego, niewyjaśnionego. Natura jest coś więcej aniżeli tylko zbiór faktów naukowych do analizowania, to źródło natchnienia i zrozumienia, najczulszy przewodnik, najbardziej pomocna nauczycielka. Co byśmy bez niej zrobili? Natura jest naszą matką.
Cnoty są jak dzikie gęsi: jeżeli jedna leci na przedzie, inne pójdą za nią z pewnością.
Gdzie drzewo padnie, tam też leżeć będzie.
Natura jest miejscem, gdzie możemy się ukryć. Jest jak życzliwa matka, która zawsze przyjmuje nas z otwartymi ramionami, bez względu na to, kim jesteśmy i co zrobiliśmy. Natura jest tak piękna i nieoceniona, że nie jesteśmy w stanie tego uchwycić ani zrozumieć.
Kto boi się wilków, nie powinien chodzić do lasu.
Kto się bawi lasem, lepiej niedźwiedzie, niż ludzi pamięta.
Pszczoła z kwiatów miód wysysa, a osa jad.
Mówi się, że dzieci są rozwydrzone w szkole...
Ale to nie prawda. Trzeba mieć tylko dobre podejście ;)
Bóg, chcąc zniszczyć mrówkę, pozwala jej zdobić skrzydła.