Dopiero w związku z wszechświata ogromem Człowiek granice istnienia rozszerza; ...
Dopiero w związku z wszechświata ogromem
Człowiek granice istnienia rozszerza;
Na mocy swego z naturą przymierza
Już się nie czuje bezsilnym atomem…
Czym dla ptaka są skrzydła, tym dla człowieka przyjaźń: wznosi go ponad proch ziemi.
Jak w czerwcu pogoda służy, rolnik tylko oczy mruży.
Natura nie jest miejscem do odwiedzenia. To jest nasz dom. Człowiek, który sam w sobie nie znajduje spokoju, jest prawdziwie zrozpaczony, gdy musi być przez chwilę z samą naturą, bez ludzi. Człowiek na prawdę żyje tylko wtedy, gdy jest w harmonii z naturą i kiedy czuje, że jest częścią niej.
Czerwiec temu się zieleni, kto do pracy się nie leni.
Ludzie są jak kwiaty: stworzeni do tego, aby się rozwijać.
Przyroda jest dla nas bezcennym źródłem inspiracji i siły. Ta niezmierzona, piękna i nieprzewidywalna. Ona uczy nas pokory, cierpliwości, ale przede wszystkim szacunku do wszystkiego, co nas otacza. Pokazuje, że wszystko w życiu ma swoje miejsce i czas.
Każde drzewo, każdy fragment roślinności stanowi dla mnie otwartą księgę, w której czytam z zachwytem. Natura jest dla mnie niemym, ale jakże wymownym językiem, którym mówi do mnie Bóg.
Natura to nieskończony źródło natchnienia. To jest miejsce, gdzie człowiek może znaleźć spokój, harmonię i równowagę. To jest najpiękniejszy obraz, który nigdy się nie powtarza. To jest siła, która różnorodność form, kształtów i kolorów przekracza naszą wyobraźnię
Ludzie, którzy nie mają dość czasu, aby poświęcić na naturę, prawdopodobnie nie mają dość czasu na cokolwiek. Sztuka patrzenia na naturę jest tak samo istotna jak sztuka czytania
Kochać naturę to żyć na bosaka wśród strumieni przemijalności, to odczuwać radość promieni słońca, gwiazd i srebrzystej księżyca, to wdychać moc wszechświata nieskończonego.