Ludzie zatruwają. Zwierzęta i rośliny uzdrawiają.

 Każde drzewo, każdy kęs ziemi, każdy kamień, każdy strumień musi być dla nas św. Nie tylko z powodu jego piękna, ale dlatego, że jest częścią wielkiego organizmu, do którego przynależymy.

 Czas spędzony wśród natury jest niczym powrót do naszej prawdziwej esencji. To przypomnienie o naszych korzeniach, które są głęboko związane z Ziemią, ale też o tym, jak bardzo potrzebujemy ciszy, spokoju i kontaktu z niezakłóconym światem na zewnątrz.

 Chcesz mięso jeść, idź za wilkiem ogon nosić.

 Człowiek nie tkwiłby tak głęboko w naturze, nie byłby jej częścią, gdyby nie miał możliwości poznania jej. Każda prawda, nawet najmniejsza, o świecie staje się częścią naszej duszy, coś na zawsze nasze.

 Czerwiec na maju zwykle się wzoruje, jego pluchy, pogody często naśladuje.

 Na Nowy Rok jeśli jasno, i w grzmotach też będzie ciasno.

 Człowiek nie może zbadać dzieła, jakie się dokonuje pod słońcem: jakkolwiek się trudzi, by szukać - nie zbada.

 Dawniej lepiej bywało i trawa lepiej rosła.

 Najcenniejszym przymiotem natury jest jej rozmaitość.

 Marzec suchy; kwiecień, gdy w deszcz bogaty bywa; maj zaś chłodny - w urodzaj taki rok opływa.