Nie które słowa są jak naboje. Nawet jeśli nie trafią ...

 Tajemnica natury jest o wiele głębsza, niż sobie to wyobrażamy. Kiedy patrzymy na górę, brzeg, las, łąkę – widzimy nie tylko to, co jest nam dane zobaczyć gołym okiem, ale także to, co kryje się za tym obrazem. Natura jest pełna tajemnic, które czekają na odkrycie.

 Fiołki nie kwitną w grudniu.

 Natura nie ma w sobie nic okrutnego, człowiek jest jedynym, który wnosi okrucieństwo do niej, bo nie potrafi zrozumieć, że cierpienie, jakie ona przynosi, jest tylko miłością, która pragnie doskonałości.

 Natura nie spieszy się, a jednak wszystko jest wykonane. Kto dostrzeże jej harmonię, ten zrozumie, że nie ma potrzeby biegu, tylko cierpliwości. Cierpliwość jest kluczem do natury. Patrząc na nią, uczymy się czekać.

 Natura nie ma ani piękna, ani brzydoty, ani prawdy, ani nieprawdy, ani dobra, ani zła, ani cechy obiektywne, ani subiektywne. To my nadajemy jej sens, a niewypowiedziane piękno jest tylko odzwierciedleniem naszych wewnętrznych emocji, które piękno to budzą.

 Natura jest domem naszych dusz. Gdy jesteśmy z nią związani, czujemy się prawdziwie żywi i połączeni z wszystkim, co istnieje. Natura jest księgą, którą można czytać bez końca, a jej strony pełne są tajemnic i piękna, które zawsze nas zaskakują.

 Natura to jedyna książka, która na każdej stronie oferuje bogate treści. Jeżeli tylko mamy ochotę i odwagę przez nią się przebić, zawsze znajdziemy coś wartościowego dla naszej duszy.

 Brakujące ogniwo między zwierzęciem i człowiekiem to właśnie my.

 Gdy wrzesień bez deszczów będzie, w zimie wiatrów pełno wszędzie.

 Morze, ogień i kobieta - to trzy nieszczęścia.