Każde westchnienie do nieba ma sens.

 Dąb się powalił, a trzcina została.

 Nie ma większej zarazy, niż rozkosz zmysłowa, dana ludziom przez naturę.

 Śmierć jest tym samym co narodziny, misterium natury.

 Natura jest największym artystą, który tworzy obrazy tak cudowne i różne, że nikt nigdy nie jest w stanie ich wszystkich zobaczyć. Każde drzewo, kwiat, góra, rzeka i ocean ma swoje unikalne piękno, które czeka na to, aby ktoś to docenił.

 Jaki pierwszy, drugi, trzeci, taki cały sierpień leci.

 Natura nigdy się nie spieszy, a jednak wszystko zdaje się być dokonane. Niewielu z nas potrafi dostrzec jej niepowtarzalne piękno. Pamiętaj, to nie jest jeden z wielu światach, to jest jedyny świat, jaki mamy.

 Lipcowe deszcze dla chłopa kleszcze; jak pogoda, większa swoboda.

 Niezależnie od tożsamości i położenia, każdy na Ziemi może stać pod słońcem, poczuć wiatr na twarzy, zobaczyć światło księżyca i gwiazd. Wszyscy jesteśmy związani z Naturą i przez nią. Oddychamy tym samym powietrzem, pijemy tę samą wodę, czerpiemy życie z tej samej planety. Nasz obowiązek to chronić i cenić ten świat dla przyszłych pokoleń.

 Wschodzi słońce lub zachodzi, zawsze piękne jest niebo, jakże cudowna jest natura - do bogów podobieństwo. Od góry po dolinę, od rzeki po morze, wszędzie piękno natury, do bogów podobieństwo.

 Natura jest niezwykłą książką, którą każdy z nas winien zgłębiać. Każda pora roku, każdy dzień i każda chwila nosi w sobie tajemnicę, którą możemy odkryć. Patrząc na niezwykłości natury, dowiadujemy się o samych sobie.