Natura nie spieszy się, a jednak wszystko jest dokonane. Czy my nie możemy do niej nawiązać, nauczyć się od niej cierpliwości i docenić rytm, jaki nam proponuje?
Natura nigdy nie wprowadza nic bezcelowo, nie wykonuje niczego na próżno, nie potrzebuje jednej istoty do zniszczenia drugiej.
Ludzie mają tendencję do zapominania, że Naturę da się cenić nie tylko dla użyteczności, ale również dla wielkości serca, dla wyższych celów ducha, do bezinteresownego ducha nauki, miłości do piękna, do poezji, do podziwu i miłości do samej Natury.
W marcu, gdy są grzmoty,urośnie zboże ponad płoty.
Człowiek, który kocha naturę, jest najbliżej prawdy, bo natura nie zawodzi nigdy. Wszystko, co naprawdę potrzebujemy, by być szczęśliwym, to aby ubrać się ciepło, zjeść do syta i spać spokojnie.
W lipcu się kłosek korzy, że niesie dar boży,a najpierwsza Małgorzata, sierp w zboże założy.
Gdy z początku sierpień częste grzmoty miewa, tedy też do końca takąż nutkę śpiewa.
W Narodzenie Panny pluta,w zimie zedrzesz buta.
Dobra krowa chłopu dzieci chowa.
Lipcowe deszcze dla chłopa kleszcze; jak pogoda, większa swoboda.
