W lipcu się kłosek korzy, że niesie dar boży,a najpierwsza Małgorzata, sierp w zboże założy.
Srokowe wesele? deszczu będzie wiele.
Marzec, co z deszczem chadza, mokry czerwiec sprowadza.
Natura nigdy nam nie jest obojętna. Im głębiej wchodzimy w jej tajemnice, tym bardziej dostrzegamy jej niezapomniane urokliwości. Woda, lasy, góry, zwierzęta – wszystko ma swoją niepowtarzalną, fascynującą twarz, która odzwierciedla niekłamaną rzeczywistość naszego świata.
Ptak nie może oglądać z zewnątrz tej klatki, w której siedzi.
Natura nie zna granic, dlatego jest bezgranicznym źródłem inspiracji dla człowieka. Gdy patrzę na jej niezmierne piękno, wiem, że istnieję, że jestem częścią tego świata.
Gdy kogutowi nogi myją - to jego ostatni dzień.
Natura nie ma ani założeń, ani wniosków. Gusty wiatru, zapach kwiatów, szum fal, spokojny zachód słońca - wszystko ma swoje miejsce, naturalną harmonię, którą człowiek nie jest w stanie zrozumieć.
Natura jest nieznana dla tego, co nie zna siebie. Prawdziwym mózgiem człowieka nie jest umysł, lecz natura. To, co zapewnia nam ślad, jest fragmentem tajemnicy, która jest nierozwiązywalna.
Źle się w marcu urodzić,bo trudno takiemu dogodzić.
